Iran: death to the oppressors – be they Shah or Supreme leader

It is over a month now since the outbreak of the youth uprising in Iran, sparked by the regime’s murder of a young Kurdish woman, Mahsa Amini. With near constant clashes between security forces and youth in every major city, in addition to waves of bazaar strikes and a series of industrial strikes, the situation has the potential of turning into a revolutionary mass movement. Since last week, a campaign for a general strike has been spreading, along with calls for the formation of revolutionary resistance committees.

 The movement of Iranian revolutionary youth – which began with the murder of Mahsa Amini on 16 September by the regime – has spread to broader layers of the masses, including important sections of workers. The task is now posed of overthrowing the Islamic Republic and the decrepit capitalist system upon which it stands. But to lead the Iranian Revolution to victory, the advanced guard of Iranian workers and youth must absorb the lessons of the past – of Iran’s rich revolutionary history. To that end, the editorial board of In Defence of Marxism would like to bring to our readers’ attention articles that we believe excellently condense the lessons of this history.

Este verano, el mundo se ha visto afectado por devastadores fenómenos meteorológicos, como inmensas sequías en varios continentes. Las imágenes de los satélites muestran vastas áreas, completamente secas por el calor. Europa experimentó su peor sequía en 500 años. Mientras tanto, China se vio afectada por la ola de calor más grave de los últimos 60 años, provocando una sequía cuyo impacto sigue repercutiendo en la agricultura y la industria.

Les manifestations en Iran, déclenchées par le meurtre d’une jeune femme kurde, Mahsa Amini, se sont maintenant étendues à au moins 140 villes dans toutes les provinces du pays. Elles se sont transformées en un soulèvement national, incomparable à tout autre mouvement précédent dans l’histoire de la République islamique. 

Διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει σε όλο το Ιράν, μετά τη δολοφονία μιας νεαρής Κούρδης, της Τζίνα Μαχσά Αμινί, από την περιβόητη αστυνομία ηθών του Ιράν. Ξεκινώντας από τις κουρδικές περιοχές του Ιράν, οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν σε περισσότερες από 30 πόλεις, συμπεριλαμβανομένων όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας: Τεχεράνη, Μασχάντ, Ισφαχάν, Καράτζ, Ταμπρίζ και τη λεγόμενη ιερή πόλη Κομ. Αυτό που ξεκίνησε ως αντίδραση κατά της αστυνομικής βίας μετατράπηκε γρήγορα σε ένα ξέσπασμα οργής εναντίον του καθεστώτος στο σύνολό του.